فتح

سوم خرداد ماه؛
“سالروز آزادسازی خرمشهر قهرمان، گرامی باد”
حماسه خرمشهرحماسه اي شگفت، ژرف و تكان دهنده است. حماسه اي كه همچون نگيني تابناك بر تارك مقاومت مردم اين مرز و بوم مي درخشد و قلبها را از شور و ايمان سرشار مي سازد.

آری خونین شهر! این را بدان، “محمدجهان آرا"، بزرگ مرد تاریخ جنگ، این فرمانده سرافراز اسلام قبل از این كه بشنود و ببیند كه چگونه تو را به دست آوردیم از دستش دادیم.

لحظه شماری برای آزادی خونین شهر شروع شده بود!

قلب میلیون‌ها ایرانی پر غرور اما خسته از جنگ در سینه می‌تپید، ۴۸ ساعت تلاش رزمندگان سرافراز كشور در حال نتیجه دادن بود…

اینک صبح روز سوم خرداد سال ۶۱ است؛ صدای آشنایی از رادیو به گوش می رسد که، “شنوندگان عزیز، توجه فرمایید"، “شنوندگان عزیز، توجه فرمایید"، “خرمشهر، شهر خون و قیام آزاد شد".

این صدا بسان انفجار بزرگ نه در جای جای ایران بلكه جهان شنیده شد، آری خرمشهر پس از ۵۷۸روز اسارت به دست مزدوران بعثی، اینک به دست فرزندان امام آزاد شده بود و مردم به یاد آوردند ایثار پیر و جوان این مرز بوم را و زمزمه كردند كه ” ممد نبودی ببینی، شهر آزاد گشته"، “خون یارانت پر ثمر گشته…

با این صدای معجزه‌آسا رزمندگان سلحشور بر تربت پاك خرمشهر بوسه زدند و وفای به عهد كردند.

آری آنان اعلام كرده بودند كه‌ ای خرمشهر! “دوباره برمی گردیم.” نفس‌ها خسته، صداها خسته، پوتین‌های آغشته به خون از برادران رزمنده ولی هنوز نور خدایی در دل‌ها روشن است طنین فریاد “الله اكبر” طنین انداز است.

میلیون‌ها انسان در جای جای میهن عزیز سجده‌ شكر به‌ جای آوردند و “خرمشهر آزاد شد” و این نوید آزادی كسانی است كه دلاورانه جنگیدند و شهادت را عاشقانه پذیرا شدند.

امام شهیدان اعلام كرد، كه دست بسیجیان و رزمندگان را می‌بوسم و بر این بوسه افتخار می‌كنم!

در آن روز خرمشهر تنها به ساكنان آن تعلق نداشت بلكه متعلق به تمامی مردم ایران بود، زیرا خرمشهر مانند كودك گم شده‌ای بود كه به دامن مادرش بازگشته بود.